labbirintu

Sicilianu

Labbirintu

Sustantivu

labbirintu s m (puru scrittu labirintu o abirintu o abbirintu o labberintu o laberintu)

1. custruzzioni cumpricata ca fà pèrdiri l'urientamentu e ca mpidisci la nisciuta.

Prununza

• [labbirintu]
• AFN: /labbɪ'ɾint̪u/, /labbɪ'ɾind̪u/

Sillabbazziuni

lab | bi | rin | tu

Furma cunzigghiata

labbirintu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu grecu "labyrinthos".

Palori currilati

pirdutu

Traduzzioni

catalanu: laberint talianu: labirinto spagnolu: laberinto

francisi: labyrinthe ngrisi: labyrinth