Sicilianu

  Sustantivu

abbraamentu s m (puru scrittu abbragamentu)

  1. abbassamentu dâ vuci, l'èssiri ràucu.

  Prununza

  • [abbraamentu]
  • AFN: /abbɾaaˈmɛnt̪u/, /abbɾaaˈmɛnd̪u/

  Sillabbazziuni

ab | bra | a | men | tu

  Furma cunzigghiata

abbragamentu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû verbu sicilianu "abbraari".

  Palori currilati

abbraari, abbraatu

  Traduzzioni