Sicilianu

  Sustantivu

abbragamentu s m (puru scrittu abbraamentu)

  1. abbassamentu dâ vuci, l'èssiri ràucu.

  Prununza

  • [abbragamentu]
  • AFN: /abbɾagaˈmɛnt̪u/, /abbɾagaˈmɛnd̪u/

  Sillabbazziuni

ab | bra | ga | men | tu

  Furma cunzigghiata

abbragamentu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû verbu sicilianu "abbragari".

  Palori currilati

abbragari, abbragatu

  Traduzzioni