Sicilianu

  Sustantivu

avventu s m (puru scrittu abbentu)

  1. vinuta, arrivu.

  Prununza

  • [avventu]
  • AFN: /avˈvɛnt̪u/, /avˈvɛnd̪u/

  Sillabbazziuni

av | ven | tu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "adventus" (dirivatu dû verbu latinu "advenire", zoè arrivari).

  Furma cunzigghiata

avventu, abbentu

  Palori currilati

vèniri, arrivari

  Traduzzioni