branca

Sicilianu

Sustantivu

branca s f (puru scrittu vranca o franca)

Prununza

[brànca]

Sillabbazziuni

bran | ca

Furma cunzigghiata

branca, vranca

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu medievali "brancam".

Palori currilati

parti

Traduzzioni

talianu: branca spagnolu: rama

francisi: branche ngrisi: branch