vranca

Sicilianu

Sustantivu

vranca s f (puru scrittu branca o franca)

Prununza

[vrànca]

Sillabbazziuni

vran | ca

Furma cunzigghiata

branca, vranca

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu medievali "brancam".

Palori currilati

parti

Traduzzioni

talianu: branca spagnolu: rama

francisi: branche ngrisi: branch