côrna

Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)

Sustantivu

côrna s f

1. cornu (ossu)

Prununza

• [côrna]
• AFN: /'koːrna/, /'koːʁna/
• Sillabbazzioni: côr | na

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "còrnu".

Palori currilati

téta, bôf, vache, chevrél, chiévra, bana

Paraguni

• occitanu: bana (òs)
• francisi: corne (os)