clâ

Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)

Sustantivu

clâ s f

1. chiavi

Prununza

• [clâ]
• AFN: /'klaː/
• Sillabbazzioni: clâ

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "clavem".

Palori currilati

pôrta, uvrir, mêson, châtél

Paraguni

• occitanu: clau
• francisi: clef, clé