cumplementu s m (puru scrittu cumprementu)

  1. parti di nu nteru
  2. (linguìstica) ogniduna di li parti ca s'agghiunci a verbu e suggettu pi spànniri la frasi.
  • [cumplementu]
  • AFN: /kumple'mɛnt̪u/, /kumple'mɛnd̪u/

cum | ple | men | tu

cumplementu, cumprementu

Veni di lu latinu "complementum".

cumpletu


cumplementu s m

  1. cumplementu

Veni di lu latinu "complementum".

cumpletu