Sicilianu

  Sustantivu

cumprementu s m (puru scrittu cumplementu)

  1. parti di nu nteru
  2. (linguìstica) ogniduna di li parti ca s'agghiunci a verbu e suggettu pi spànniri la frasi.

  Prununza

  • [cumprementu]
  • AFN: /kumpɾe'mɛnt̪u/, /kumpɾe'mɛnd̪u/

  Sillabbazziuni

cum | pre | men | tu

  Furma cunzigghiata

cumplementu, cumprementu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "complementum".

  Palori currilati

cumpretu

  Traduzzioni