ermisinu
Sicilianu
Sustantivu
ermisinu s m (puru scrittu ormisinu)
Prununza
[ermisìnu]
Sillabbazziuni
er | mi | si | nu
Furma cunzigghiata
ermisinu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "ormusinus", urigginariu dâ citati d'Ormus o d'Omuz.
Palori currilati
Traduzzioni
|
|
|