ormisinu
Sicilianu
Sustantivu
ormisinu s m (puru scrittu ermisinu)
Prununza
[ormisìnu]
Sillabbazziuni
or | mi | si | nu
Furma cunzigghiata
ermisinu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "ormusinus", urigginariu dâ citati d'Ormus o d'Omuz.
Palori currilati
Traduzzioni
|
|
|