fraunceis

Nurmannu

Sustantivu

fraunceis s m

1. francisi

Prununza

• [fraunceis]
• AFN: /fʁaɔ̃'se/, /fʁaɔ̃'sɛ/, AFN: /fʁɛ̃'se/, /fʁɛ̃'sɛ/
• Sillabbazzioni: fraun | ceis

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "francensis".

Palori currilati

aungllèche, dictiounaire, normaund