frìngula s f (puru scrittu frìnnula)
[frìngula]
frin | gu | la
frìngula
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû latinu "fringilla" o "fringula", o putissi vèniri di "frenderem" (dû verbu latinu "frendere").
firnàculi, brìnnulu
