màntaciu

Sicilianu

Sustantivu

màntaciu s m (puru scrittu mànticiu o màntuciu o màntici)

Prununza

• [màntaciu]
• AFN: /'mantaɕu/, /'mand̪aɕu/

Sillabbazziuni

man | ta | ciu

Furma cunzigghiata

màntaciu, màntuciu, mànticiu, màntici

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu aquivalenti "manticum".

Palori currilati

ammantaciari, firraru, focu, ferru, forgia

Traduzzioni

talianu: mantice (di fabbro), mantico spagnolu: fuelle (de herrero)

francisi: soufflet (de forgeron) ngrisi: blacksmith's bellows