Sicilianu

  Sustantivu

màntaciu s m (puru scrittu mànticiu o màntuciu o màntici)

  Prununza

  • [màntaciu]
  • AFN: /'mantaɕu/, /'mand̪aɕu/

  Sillabbazziuni

man | ta | ciu

  Furma cunzigghiata

màntaciu, màntuciu, mànticiu, màntici

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu aquivalenti "manticum".

  Palori currilati

ammantaciari, firraru, focu, ferru, forgia

  Traduzzioni