mònicu
Sicilianu
Sustantivu
mònicu s m (puru scrittu mònucu o mònacu)
- Riliggiusu (mèmmiru di n'òrdini munàsticu maschili).
Prununza
- [mònicu]
- AFN: /ˈmɔnɪcu/
Sillabbazziuni
mo | ni | cu
Furma cunzigghiata
mònicu, mònucu, mònacu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu latinu "monachus".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|