Sicilianu


  Sustantivu

manciata s f

  1. L'attu dû manciari, specialmenti si in manera abbunnanti.

  Prununza

  • [manciàta]
  • AFN: /mant͡ʃaːt̪a/

  Sillabbazziuni

man | cià | ta

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Sta parola veni dû participiu passatu di manciari.

   Cuntrari

dijunu

  Palori currilati

bivuta, manciari

  Traduzzioni