miccànicu

Sicilianu

Sustantivu

miccànicu s m (puru scrittu meccànicu) (pl. miccànici)

1. Cù ripara li màchini.

Prununza

[miccànicu]

Sillabbazziuni

mic | ca | ni | cu

Furma cunzigghiata

miccànicu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "mecanicus".

Palori currilati

miccànica, opiraiu, arriparari, autumòbbili, màchina, machinista

Traduzzioni

talianu: meccanico spagnolu: mecánico

francisi: mécanicien ngrisi: mechanic