ntransitivu
ntransitivu s m (puru scrittu ntranzitivu)
- verbu ca nun havi bisognu d'un cumplimentu uggettu
- [ntransitivu]
- AFN: /nʈɽantsɪˈt̪ivu/, /nʈɹantsɪˈt̪ivu/
ntran | zi | ti | vu
ntranzitivu
Veni di lu latinu "intransitivus".
|
|
ntransitivu s m (puru scrittu ntranzitivu)
ntran | zi | ti | vu
ntranzitivu
Veni di lu latinu "intransitivus".
|
|