ntranzitivu
ntranzitivu s m (puru scrittu ntransitivu)
- verbu ca nun havi bisognu d'un cumplimentu uggettu
- [ntranzitivu]
- AFN: /nʈɽantsɪˈt̪ivu/, /nʈɹantsɪˈt̪ivu/
ntran | zi | ti | vu
ntranzitivu
Veni di lu latinu "intransitivus".
|
|
ntranzitivu s m (puru scrittu ntransitivu)
ntran | zi | ti | vu
ntranzitivu
Veni di lu latinu "intransitivus".
|
|