nzignari (puru scrittu nsignari)
[nzignàri]
nzi | gna | ri
nzignari
Stu verbu sicilianu veni di lu latinu "insignare".
nzignanti, nzignàrisi, mparari, mastru
Cuniugazzioni
prisenti
| nzignu |
nzignamu
|
| nzigni |
nzignati
|
| nzigna |
nzìgnanu
|
mpirativu
| -- |
nzignamu
|
| nzigna |
nzignati
|
| nzignassi |
--
|
passatu
| nzignai |
nzignamu
|
| nzignasti |
nzignàstivu
|
| nzignau |
nzignaru
|
mpirfettu ndi.
| nzignava |
nzignàvamu
|
| nzignavi |
nzignàvavu
|
| nzignava |
nzignàvanu
|
mpirfettu cung.
| nzignassi |
nzignàssimu
|
| nzignassi |
nzignàssivu
|
| nzignassi |
nzignàssiru
|
futuru
| nzignirò |
nzigniremu
|
| nzignirai |
nzigniriti
|
| nzignirà |
nzignirannu
|
cundiziunali
| nzignirìa |
nzignirìamu
|
| nzignirivi |
nzignirìavu
|
| nzignirìa |
nzignirìanu
|
girunniu
participiu
| aviri nzignatu
|
| agg.: nzignatu
|
