ouésé

Nurmannu

Sustantivu

ouésé s m

1. auceddu

Prununza

• [ouésé]
• AFN: /weˈze/
• Sillabbazzioni: oué | sé

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "avicellum".

Palori currilati

œu, baête, cauntaer