pinzeddu

Sicilianu

Nu pinzeddu grossu

pinzeddu s m (puru scrittu punzeddu) (pl. pinzedda)

Bastuneddu finu, di tènirisi cu na manu sula, cu’n ciuffu di pila nta n’estremità, chi si usa pi stènniri nu lìquidu supra a na superficî, ad esempiu pi pittari, o cchiù raramenti pi pulizziàrila, ad esempiu pi spurvirari.
Lu pitturi rifinìu lu quatru adupirannu un pinzeddu cchiù finu.

[pinzèđđu]

pin | zèḍ | ḍu

pinzeddu, punzeddu

Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû catalanu "pinzell" o dû spagnolu aquivalenti "pincel" cu la prununza "pinszèl".