sieute

Nurmannu

Sustantivu

sieute s f

1. siquuta

Prununza

• [sieute]
• AFN: /ˈsjytə/, /ˈsjœ:tə/
• Sillabbazzioni: sieute

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "sequita".

Palori currilati

articlle, luure, mots, dictiounaire