abbitùdini
abbitùdini singulari f (puru scrittu abitùdini o abbitùtini o abitùtini o bitùdini)
- [abbitùdini]
- AFN: /abbɪˈt̪ud̪ɪnɪ/
ab | bi | tu | di | ni
abbitùdini, abbitùtini
Veni di lu latinu aquivalenti "habitudinem".
abbitùdini singulari f (puru scrittu abitùdini o abbitùtini o abitùtini o bitùdini)
ab | bi | tu | di | ni
abbitùdini, abbitùtini
Veni di lu latinu aquivalenti "habitudinem".