Sicilianu

  Sustantivu

abitùtini s f (puru scrittu abitùdini o abbitùdini o abbitùtini o bitùdini)

  1. ripitizzioni custanti d'azzioni o cumpurtamenti.

  Prununza

  • [abitùtini]
  • AFN: /abbɪˈt̪ut̪ɪnɪ/

  Sillabbazziuni

ab | bi | tu | ti | ni

  Furma cunzigghiata

abbitùtini, abbitùdini

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu aquivalenti "habitudinem".

  Palori currilati

crienti

  Traduzzioni