Sicilianu

  Sustantivu

abitùdini s f (puru scrittu abbitùdini o abbitùtini o abitùtini o bitùdini)

  1. ripitizzioni custanti d'azzioni o cumpurtamenti.

  Prununza

  • [abitùdini]
  • AFN: /abbɪˈt̪ud̪ɪnɪ/

  Sillabbazziuni

ab | bi | tu | di | ni

  Furma cunzigghiata

abbitùdini, abbitùtini

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu aquivalenti "habitudinem".

  Palori currilati

crienti

  Traduzzioni