bruvucari (puru scrittu vurricari o urvicari o vurvicari o bruvicari)

  • [bruvucari]
  • AFN: /bɾuvu'kaɾɪ/

bru | vu | ca | ri

vurricari, vurvicari

Veni forsi dû latinu "volvicare" (volvere).

sipurtura, mortu, terra, vurvicatu, mòriri, morti, murutu