vurricari (puru scrittu urvicari o vurvicari o bruvicari o bruvucari)

  • [vurricari]
  • AFN: /vurrɪ'kaɾɪ/

vur | ri | ca | ri

vurricari, vurvicari

Veni forsi dû latinu "volvicare" (volvere).

sipurtura, mortu, terra, vurricatu, mòriri, morti, murutu