Sicilianu

  Verbu

urvicari (puru scrittu vurricari o vurvicari o bruvicari o bruvucari)

  Prununza

  • [urvicari]
  • AFN: /uɾvɪ'kaɾɪ/

  Sillabbazziuni

ur | vi | ca | ri

  Furma cunzigghiata

vurricari, vurvicari

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni forsi dû latinu "volvicare" (volvere).

  Palori currilati

sipurtura, mortu, terra, urvicatu, mòriri, morti, murutu

  Traduzzioni