Sicilianu

  Sustantivu

caraolu s m (puru scrittu caragolu o garagolu o caracollu)

  1. Chianta arrampicanti cu ciuri ciaurusu e sìmili ô babbaluci.

  Prununza

[caraòlu]

  Sillabbazziuni

ca | ra | o | lu

  Furma cunzigghiata

caragolu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû spagnolu "caracol" ca signìfica "babbaluci".

  Palori currilati

chianta, babbaluci, ciuri, ciàuru

  Traduzzioni