ciàguru
ciàguru s m (puru scrittu ciàuru o ciàvuru o ciàiru o ciàviru)
- A li voti scrittu çiàguru, çàguru, hiàguru, xhiàguru, xhàguru, xiàguru, xàguru, hjàguru, xhjàguru, xjàguru
cia | gu | ru
AFN: /ˈçjagʊɾʊ/
Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu aquivalenti "flagrum" (sinònimu di fragantia) o dû latinu "flàvor".
ciàuru, ciàguru, ciàiru
|
|