ciàguru s m (puru scrittu ciàuru o ciàvuru o ciàiru o ciàviru)

  • A li voti scrittu çiàguru, çàguru, hiàguru, xhiàguru, xhàguru, xiàguru, xàguru, hjàguru, xhjàguru, xjàguru

cia | gu | ru

AFN: /ˈçjagʊɾʊ/

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu aquivalenti "flagrum" (sinònimu di fragantia) o dû latinu "flàvor".

ciàuru, ciàguru, ciàiru

ciauriari