ciàviru s m (puru scrittu ciàuru o ciàvuru o ciàguru o ciàiru )

  • A li voti scrittu çiàviru, çàviru, hiàviru, xhiàviru, xhàviru, xiàviru, xàviru, hjàviru, xhjàviru, xjàviru

cia | vi | ru

AFN: /ˈçjavɪɾʊ/

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu aquivalenti "flagrum" (sinònimu di fragantia) o dû latinu "flàvor".

ciàuru, ciàguru, ciàiru