ciàiru s m (puru scrittu ciàuru o ciàvuru o ciàguru o ciàviru)

  • A li voti scrittu çiàiru, çàiru, hiàiru, xhiàiru, xhàiru, xiàiru, xàiru, hjàiru, xhjàiru, xjàiru

cia | i | ru

AFN: /ˈçjaɪɾʊ/

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu aquivalenti "flagrum" (sinònimu di fragantia) o dû latinu "flàvor".

ciàuru, ciàguru, ciàiru

ciariari