erba

Sicilianu

Sustantivu

erba s f (puru scrittu èriva o erva o ierva o jerva o ièriva o jèriva)

1. Chianta vascia senza lignu. Nzemi dî chianti d'un tirrenu.

Prununza

• [erba]
• AFN: /ˈɛɾba/

Sillabbazziuni

er | ba

Furma cunzigghiata

erva, erba, èriva

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "herba" o "herbam".

Palori currilati

erbi, irbicedda, malerba, àrbulu, virdi, chianta, fogghia, ciuri, lapa

Traduzzioni

talianu: erba spagnolu: hierba, yerba occitanu: èrba

francisi: herbe ngrisi: grass