Sicilianu

  Sustantivu

tirrenu s m (puru scrittu turrenu)

  1. terra, solu, ecc.

  Prununza

  • [tirrenu]
  • AFN: /t̪ɪrˈrɛnu/, /ˈt̪ɪʐˈʐɛnu/

  Sillabbazziuni

tir | re | nu

  Furma cunzigghiata

tirrenu, turrenu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "terrenus" o "terrenum".

  Palori currilati

terra

  Traduzzioni

  Noti / Rifirenni

  • Ditirammu, Giuvanni Meli