mecciu

Sicilianu

Sustantivu

mecciu s m (puru scrittu meccu o miccu o mieccu)

Prununza

[mècciu]

Sillabbazziuni

mec | ciu

Furma cunzigghiata

mecciu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû francisi aquivalenti "mèche" cu la prununza "mèsci" o forsi dû spagnolu "mecha" prununzatu "mèccia".

Palori currilati

micciusu, focu, addumari, prùvuli

Traduzzioni

talianu: stoppino, lucignolo spagnolu: mecha

francisi: mèche ngrisi: wick

Sìculu-miricanu

Sustantivu

mecciu s

1. partita

Prununza

• [mecciu]
• AFN: /ˈmɛttʃu/
• Sillabbazzioni: mec | ciu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû ngrisi "match".