mieccu
Sicilianu
Sustantivu
mieccu s m (puru scrittu meccu o mecciu o miccu)
Prununza
[mièccu]
Sillabbazziuni
miec | cu
Furma cunzigghiata
mecciu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû francisi aquivalenti "mèche" cu la prununza "mèsci" o forsi dû spagnolu "mecha" prununzatu "mèccia".
Palori currilati
micciusu, focu, addumari, prùvuli
Traduzzioni
|
|
|