tarrenu

Salintinu

Sustantivu

tarrenu s m

1. tirrenu, turrenu

Prununza

• [tarrènu]
• AFN: /tarˈrɛnu/
• Sillabbazzioni: tar | re | nu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu "terrenus".

Còrsu

Sustantivu

tarrenu s m (o terrenu)

1. tirrenu, turrenu

Prununza

• [tarrenu]
• AFN: /tarˈrɛnu/
• Sillabbazzioni: tar | re | nu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "terrenus".

Palori currilati

tarra