Sicilianu

  Sustantivu

turrenu s m (puru scrittu tirrenu)

  1. terra, solu, ecc.

  Prununza

  • [turrenu]
  • AFN: /t̪urˈrɛnu/, /ˈt̪uʐˈʐɛnu/

  Sillabbazziuni

tur | re | nu

  Furma cunzigghiata

tirrenu, turrenu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "terrenus" o "terrenum".

  Palori currilati

terra

  Traduzzioni