Trifogliu

trifogliu s m (puru scrittu trifogghiu)

  1. Chianta nica dû gèniri Trifolium.

[trifògliu]

tri | fo | gliu

trifogghiu

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "trifolium".

virdi, terra, pratu, tirrenu, campu, erva