Trifogghiu

trifogghiu s m (puru scrittu trifogliu)

  1. Chianta nica dû gèniri Trifolium.

[trifògghiu]

tri | fog | ghiu

trifogghiu

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "trifolium".

vìridi, terra, pratu, turrenu, campu, erba