vindicioni
Sicilianu anticu
Sustantivu
vindicioni s f, furma antica (1328) di "vinnizzioni", "vìnnita".
Prununza
[vindiciòni]
Sillabbazziuni
vin | di | cio | ni
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu latinu "venditionem".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|
Noti / Rifirenni
- Statuti dâ citati di Girgenti, 1328