Sicilianu anticu

  Sustantivu

vindicioni s f, furma antica (1328) di "vinnizzioni", "vìnnita".

  Prununza

[vindiciòni]

  Sillabbazziuni

vin | di | cio | ni

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu latinu "venditionem".

  Palori currilati

vindiri, vindituri, vindita

  Traduzzioni

  Noti / Rifirenni

  • Statuti dâ citati di Girgenti, 1328