còfanu
Sicilianu
Sustantivu
còfanu s m (puru scrittu còfinu o còfunu o cuòfinu)
Prununza
[còfanu]
Sillabbazziuni
co | fa | nu
Furma cunzigghiata
còfinu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni forsi di lu latinu "cophinus" (dû grecu aquivalenti "kophinos").
Palori currilati
cufinu, coffa, panaru, ncufinari, cannistru, gistra
Traduzzioni
|
|
|