còfinu
Sicilianu
Sustantivu
còfinu s m (puru scrittu còfanu o còfunu o cuòfinu)
Prununza
[còfinu]
Sillabbazziuni
co | fi | nu
Furma cunzigghiata
còfinu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni forsi di lu latinu "cophinus" (dû grecu aquivalenti "kophinos").
Palori currilati
cufinu, coffa, panaru, ncufinari, cannistru, gistra
Traduzzioni
|
|
|