còfunu
Sicilianu
Sustantivu
còfunu s m (puru scrittu còfanu o còfinu o cuòfinu)
Prununza
[còfunu]
Sillabbazziuni
co | fu | nu
Furma cunzigghiata
còfinu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni forsi di lu latinu "cophinus" (dû grecu aquivalenti "kophinos").
Palori currilati
cufinu, coffa, panaru, ncufinari, cannistru, gistra
Traduzzioni
|
|
|