cuòfinu s m (puru scrittu còfanu o còfunu o còfinu)

[cuòfinu]

cuo | fi | nu

còfinu

Stu sustantivu sicilianu veni forsi di lu latinu "cophinus" (dû grecu aquivalenti "kophinos").

cufinu, coffa, panaru, ncufinari, cannistru, gistra