cuòfinu s m (puru scrittu còfanu o còfunu o còfinu)
[cuòfinu]
cuo | fi | nu
còfinu
Stu sustantivu sicilianu veni forsi di lu latinu "cophinus" (dû grecu aquivalenti "kophinos").
cufinu, coffa, panaru, ncufinari, cannistru, gistra