sàbbitu
sàbbitu s m (puru scrittu sàbatu o sàbbatu o sàbutu o sàbbutu o sàbitu o sabatudìa o sabbatudìa o sabbaturìa o sabaturìa)
[sàbbitu]
sab | bi | tu
sàbbatu, sàbbitu, sàbbutu, sabbatudìa
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "sabbatum dies".
|
|