sabaturìa
sabaturìa s m (puru scrittu sàbatu o sàbbatu o sàbutu o sàbbutu o sàbitu o sàbbitu o sabbatudìa o sabatudìa o sabbaturìa)
[sabbaturìa]
sab | ba | tu | ri | a
sàbbatu, sàbbitu, sàbbutu, sabbatudìa
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "sabbatum dies".
|
|