sabatudìa
sabatudìa s m (puru scrittu sàbatu o sàbbatu o sàbutu o sàbbutu o sàbitu o sàbbitu o sabbatudìa o sabbaturìa o sabaturìa)
[sabbatudìa]
sab | ba | tu | di | a
sàbbatu, sàbbitu, sàbbutu, sabbatudìa
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "sabbatum dies".
|
|